متن شعر آهنگ شب های تهرون از احمد سلو
ﺑﮕﻮ ﺑﻮدن ﻳﺎ ﻧﺒﻮدن ﻣﺴﻠﻪ ﭼﻴﻪ ﻋﺰﻳﺰم
ﻣﻦ ﻛﻪ ﺑﻮدم ﻣﻦ ﻛﻪ ﻣﻮﻧﺪم ﭼﻴﻪ ﻧﻘﺸﻢ ﻳﻪ ﻏﺮﻳﺒﻢ
آﺧﺮ ﻗﺼﻪ اس ﻳﻪ ﻣﺘﺮﺳﮏ ﺗﻮ ﻛﻮﻳﺮم
ﺷﺒﺎی ﺗﻬﺮون ﻣﻨﻮ ﭘﺮﻳﺸﻮن ﻣﻴﻜﻨﻪ
ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎرون اﺷﻜﺎﻣﻮ ﭘﻨﻨﻬﻮن ﻣﻴﻜﻨﻪ
ﺟﻮن دوﺗﺎﻣﻮن ﻛﻰ ﺣﺎﻟﺘﻮ ﺧﻮب ﻣﻴﻜﻨﻪ ﺟﺰ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ
ﭘﺸﺖ اﻳﻦ ﭘﻨﺠﺮه ﺑﺎرون زده ﻣﻦ دﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﻳﻜﻰ ﭘﺮ ﭘﺮ ﺷﺪه ﻗﻠﺒﺶ ﻛﻞ ﺷﻬﺮو ﻏﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﺑﻪ ﭘﺮﺳﻪ رﺳﻴﺪم ﺗﻮ ﺗﻪ ﺑﺎزه ی ﻗﺼﻪ
اﮔﻪ ﺗﺎ اﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪم ﻛﺎر ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﺎر ﻋﺸﻘﻪ
ﻧﺸﻨﻴﺪم ﭘﺮ ﻛﺸﻴﺪم ﻋﺰﻳﺰم دﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﺷﺒﺎی ﺗﻬﺮون ﻣﻨﻮ ﭘﺮﻳﺸﻮن ﻣﻴﻜﻨﻪ
ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎرون اﺷﻜﺎﻣﻮ ﭘﻨﻨﻬﻮن ﻣﻴﻜﻨﻪ
ﺟﻮن دوﺗﺎﻣﻮن ﻛﻰ ﺣﺎﻟﺘﻮ ﺧﻮب ﻣﻴﻜﻨﻪ ﺟﺰ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ
شعر دوم :
ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎرون روی دل داﻏﻮﻧﻢ ﻣﻨﻮ ﻏﻢ ﺗﻬﺮان ﭼﻴﺰی ﻧﻤﻴﻜﻨﻪ آروﻣﻢ
ﺑﻬﺖ آﻟﻮدم ﭘﻴﺶ ﺗﻮ ﺟﺎﻣﻮﻧﺪم
ﺑﻴﺎ ﺗﻮ آﻏﻮﺷﻢ ﺧﺴﺘﮕﻴﺎ ﻓﺮاﻣﻮﺷﻢ
ﺷﺒﺎی ﺗﻬﺮان ﻣﻨﻮ ﭘﺮﻳﺸﻮن ﻣﻴﻜﻨﻪ
ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎرون اﺷﻜﺎﻣﻮ ﭘﻨﻬﻮن ﻣﻴﻜﻨﻪ
ﺟﻮن دوﺗﺎﻣﻮن ﻛﻰ ﺣﺎﻟﺘﻮ ﺧﻮب ﻣﻴﻜﻨﻪ ﺟﺰ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ
ﻳﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻳﻪ ﻏﻤﻰ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺗﻮی ﻛﻨﺞ ﭼﺸﺎﺷﻪ
روی ﺳﺎﻋﺖ ﻋﺎﺷﻘﻰ ﻗﻔﻠﻪ ﻧﮕﺎﻫﺶ
ﺗﻮی ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﺶ و اﺷﻜﻮ ﻫﻮای ﭼﺸﺎت
ﺷﺒﺎی ﺗﻬﺮون ﻣﻨﻮ ﭘﺮﻳﺸﻮن ﻣﻴﻜﻨﻪ ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎرون
اﺷﻜﺎﻣﻮ ﭘﻨﻬﻮن ﻣﻴﻜﻨﻪ ﺟﻮن دوﺗﺎﻣﻮن
ﻛﻰ ﺣﺎﻟﺘﻮ ﺧﻮب ﻣﻴﻜﻨﻪ ﺟﺰ ﻣﻨﻪ ﻋﺎﺷﻖ
ﺑﻪ ﺳﺮ ﭘﺴﺘﻰ رﺳﻴﺪم ﺗﻮ ﺗﻪ ﺑﺎزه ﻗﺼﻪ
اﮔﻪ ﺗﺎ اﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪم ﻛﺎر ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﺎر ﻋﺸﻘﻪ
ﻧﺸﻨﻴﺪم ﭘﺮ ﻛﺸﻴﺪم ﻋﺰﻳﺰم دﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ دﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﺷﺒﺎی ﺗﻬﺮون ﻣﻨﻮ ﭘﺮﻳﺸﻮن ﻣﻴﻜﻨﻪ ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎرون
اﺷﻜﺎﻣﻮ ﭘﻨﻬﻮن ﻣﻴﻜﻨﻪ ﺟﻮن دوﺗﺎﻣﻮن
ﻛﻰ ﺣﺎﻟﺘﻮ ﺧﻮب ﻣﻴﻜﻨﻪ ﺟﺰ ﻣﻨﻪ ﻋﺎﺷﻖ
